Την Κυριακή της Τυρινής στην Καλή Βρύση ένα πατροπαράδοτο έθιμο αναβιώνει ως τις μέρες μας και είναι το "έθιμο της κούπας" ή το άναμα κλαδιών από δέντρα.
Τη διαδικασία αυτήν αναλαμβάνουν νέοι του χωριού που μια βδομάδα πριν τη Κυριακή της αποκριάς ως την Κυριακή της Τυρινής συγκεντρώνουν τα κλαδιά μεταφέροντας τα από το βουνό και τα τοποθετούν στην κεντρική πλατειά του χωριού.
Εκεί στήνετε η κούπα το ένα κλαδί πάνω στο άλλο με πολύ τέχνη για να μην πέσει, όσο πιο ψηλή γίνετε τόσο πιο επιτυχία έχει.
Έτσι εφόσον ολοκληρωθεί η διαδικασία αυτή στη συνέχεια όλοι αναμένουν το σούροπο και τότε ξεκινάει η μεγάλη προσέλευση των κατοίκων γύρο από την κούπα και με χορό και τραγούδια δίνουν μια εορταστική και πανηγυρική ατμόσφαιρα.
Βέβαια το κέφι ανεβαίνει με την κατανάλωση το γνωστού προιόντος για το χωριό τσίπουρου και κρασιού προσφορά των παραγωγών του χωριού που συνοδεύετε με τοπικά εδέσματατων νοικοκυρών του χωριού.
Όλο το συντονισμό του εθίμου έχει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καλής Βρύσης.
Έτσι αφού πέσει η νύχτα και το κέφι έχει ανέβει δίνετε το σύνθημα και όλοι οι πρωτεργάτες κρατώντας δάδες φωτιάς κάνουν τρεις φορές το γύρο της κούπας τραγουδώντας το γνωστό τραγούδι "Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα"έπειτα ο καθένας από τη δική του πλευρά ανάβει την κούπα. Η ατμόσφαιρα αμέσως ζεσταίνεται και η νύχτα γίνετε μέρα.
Έπειτα στήνεται μεγάλος κυκλικός χορός γύρο από τη φωτιά κάτω από τους ήχους της παραδοσιακής γκάιντας και νταχαρέ.
Παλαίοτερα δεν βλέπαμε μόνο μια κούπα όπως σήμερα αλλά σε κάθε γειτονιά μαχαλάς είχε τη δική του κούπα.
Ο συναγωνισμός ήταν μεγάλος και τα σχόλια έδιναν και έπερναν.
Επίσης όταν η κάθε γειτονιά συγκέντρωνε τα κλαδιά τα αποθήκευε σε ασφαλές μέρος, ώστε να μην μπορούν να κλαπούν από παιδιά άλλης γειτονιάς.
Μάλιστα τοποθετούνταν και σκοπός με βάρδια ώστε η ασφάλεια να είναι σίγουρη. Ένα πολύ παλιό έθιμο που συνεχίζεται εώς σήμερα, κρατώντας τον συμβολικό χαρακτήρα.
Η φωτιά πάντα είχε το νόημα της κάθαρσης της φύσης από τα κακά πνεύματα και βέβαια την κάθαρση των ανθρώπων από τα διάφορα παραπτώματα έστι ώστε η αρχή της Σαρακοστής ανάβωντας και πηδώντας από τη φωτιά να τους βρει με καθαρή τη ψυχή και το πνεύμα ώστε να είναι έτοιμοι να υποδεχθούν το άγιο Πάσχα.
Το άναμα της κούπας είχε και μια άλλη εκδοχή παλαιότερα, ότι καίγανε τους ψύλλους τα μικροσκοπικά δηλαδή ζωύφια που σκαρφάλωναν στα κλινοσκεπάσματα.
Οι κάτοικοι της Καλής Βρύσης νοιώθουν πολλοί περήφανοι που έχουν πλούσια παράδοση και νοιώθουν μεγάλη υποχρέωση να διατηρούν και να αναβιώνουν τα ήθη και έθιμά τους.